[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
17 Eylül 1176 tarihinde Salı günü olmuştur.
Türklerin kazandığı bu zafer Anadolu’nun Türk hakimiyeti altında
kalmasını kesinleştiren savaş olarak bilinmektedir.
Bizans İmparatoru Manuel I Komnenos Bizans sınırlarında özellikle
Eskişehir yörelerinde yoğun bir şekilde çoğalan Türkmenlerin, Denizli,
Kırkağaç, Bergama ve Edremit’e değin Bizans memleketlerine akınlarda
bulunmaları üzerine bu akınları önlemek amacıyla Anadoluya yeni
kuvvetler göndermekle birlikte düzenleyeceği bir sefer için de askeri
hazırlıklara başladı. Manuel, papaya bir mektup yazarak, zamanın yeni
bir haçlı seferi için elverişli olduğunu ve Anadoludan geçen yolun artık
güven altına alınacağını bildirdi.
Onun bu hazırlılarını haber alan II. Kılıç Arslan, bir elçi heyeti
göndererek Daha önce yapılan barış antlaşmasının yenilenmesini önerdi,
fakat imparator, Bizansa yöneltilen Türkmen akınlarının durdurulması,
Bizansa sığınan Danişmendli emiri Zünnun ile şehzade Şahinşah’ın, daha
önce yönetiminde bulunan memleketlerin Bizansa bırakılması şartıyla buna
razı olacağını sultana bildirdi.
Bu şartları kabule yanaşmayan sultan, atlı kuvvetler sevkedip Denizli
yörelerine kadar olan Bizans topraklarını ağır bir şekilde tahrip etti.
İmparator, Bizans kuvvetleri eşliğinde, önce şehzade Şahinşahı daha
sonra da Zünnunu Anadoluya gönderme girişiminde bulundu ise de II. Kılıç
Arslan’ın aldığı önlemler karşısında başarılı olamadı; Şahinşah ve
Zünnun yeniden Bizans’a kaçmak zorunda bırakıldılar.
Bunun üzerine sultanın ikinci barış önerisini de reddeden Manuel,
amcasının oğlu Andronikos Batatzesi bir orduyla Paphlagoniaya doğru yola
çıkardı ve kendisi de içinde Frank, Peçenek, Macar ve Sırp kuvvetleri
bulunduğu büyük bir orduyla, Anadolu Seçuklu Devleti’nin başkenti olan
Konya üstüne yöneldi. Bunun üzerine uçlarda bulunan kalabalık Türkmen
kuvvetleri, Bizans ordusunu şiddetle mukavemet ederek yıprattılar. Kılıç
Arslan, Bizans ordusunu, dar ve sarp Miryokefalon(Kumdanlı)vadisinde
karşıladı meydan savaşında, Bizans ordusunu ağır bir şekilde mağlub
etti.
Ağır bir yenilgiye uğrayan Manuel, Selçuklulara karşı inşa ettirdiği
Eskişehir ve Uluborlu’nun doğusundaki Sublaion müstahkem mevkilerine
geri çekilmeyi kabul etmesinden başka, Selçuklu devletine savaş
tazminatı olarak 100 bin altın ödemek zorunda kalmıştır. Bu zafer
sonucunda, Bizansın Selçuklular karşısında savunmada kalması sağlanmış
ve dolayısıyla üstünlük Türk Anadolu Selçuklu Devletine geçmiştir.
Zaferden sonra sultan II. Kılıç Arslan, başta Bağdat Abbasi halifesi
olmak üzere, bütün İslam hükümdarlarına birer fetihname göndererek
Bizansa karşı kazandığı büyük zaferi müjdelemiştir.